|
|
Главная » 2010 » Февраль » 15
..Եվ նրանց ոտնահետքերով սկսվում է պատմությունը:
Այս
նախադասությունը հազար անգամ հազար մարդու մասին հազար տարում կարող էր
գրվել: Չի գրվել: Այս նախադասության տեր կարող էին լինել ոչ միայն
անհատները: Այս նախադասությանը թիկունք էր պետք՝ ժողովուրդ էր պետք, որ
պատմությանը տեր է ու այդ պատմության տակ այլեւս չի ճկռելու, ճկվելու,
ճոճվելու: Այս նախադասությունը չի գրվել նաեւ այլ պատճառով՝ գրող չի եղել:
Գիտակցություն չի եղել, որ պատմությունը պիտի իմաստավորվի, որ պատմության
դիմաց եւ պատմության համար կա պատասխանատվություն, որ պատմությունը քո,
իմ, նրա կյանքի շարադրանքը չէ: Գիտակցություն չի եղել, որ պատմությունն
ունենում է ոտնահետքեր: Ու մենք հեռացել ենք մեզնից, մեզ խլել են մեր բուն
կերպ ու կերպարից, մեզ հագցրել են իրենց կերպարը, որ ապրենք իրենց հաճո ու
հարմար կյանքով: Եղել է: Եվ եղել է, որ մեր ձեռքով բացել ենք մեր անառիկ
ամրոցների դարպասները ու մեր սիրելի թշնամուն ասել ենք՝ արի, քոնն է, արի
ու կեր մեզ,
...
Կարդալ շարունակությունը
Просмотров: 1138 |
Добавил: norikyan |
Дата: 15.02.2010
|
|
|
|
|
| Վիճակագրություն |
Онлайн всего: 1 հյուրեր 1 Пользователей: 0 |
|
